Om 12:40u. reed de trein Beijing binnen. Snel onze spullen pakken, afscheid nemen van Lee en op zoek naar de Metro. Toen we het station uitliepen was het super druk en super warm, zeker met onze rugzakken; snel op zoek naar een pinautomaat voor wat Yuan (de lokale valuta).
Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Een half uur later hadden we er dan toch een ATM gevonden en konden we terug richting de metro bij het station. Eerst een kaartje halen en toen weer in de rij staan om de metro in te komen. Bij elke metrostation zit namelijk een security check en moet je je tas door een röntgen machine halen.
Het metro systeem van Beijing is niet ingewikkeld, alles staat geschreven in het Chinees en in het Engels. Zelfs met dit makkelijke systeem wisten we toch de mist in te gaan; we stapten namelijk een halte te vroeg uit. Dat werd dus lopen geblazen; 2,4 km door de intense hitte. Na heel wat gezweet en geploeter kwamen we dan toch bij het hostel. Tijd voor een lekker douche, dachten we. Want net zoals in St. Petersburg was er ook hier wat mis gegaan. Ze hadden namelijk een reservering ontvangen voor 2 personen op de VROUWEN kamer. Oeps.
Even de boeking er bij halen om te controleren of wij geen fout hebben gemaakt. Makkelijker gezegd dan gedaan. Google (samen met andere bedrijven als Facebook en Instagram) worden hier namelijk geblokkeerd. Dus ik kon niet bij mijn e(G)-mails met onze laptop en iPhone. Gelukkig had één van de jongens die hier werkte speciale software waarmee we de blokkade konden omzeilen. Even inloggen en controleren. Gelukkig bleek de fout niet bij ons te liggen, maar waarschijnlijk dan bij hostelworld.com.
Bij het hostel boden ze aan om Chris op een Mixed kamer te zetten en Mars op een Vrouwen kamer. De Mixed kamer was voor slechts 4 personen en dus duurder; als we hier allebei in wilden moesten we bij betalen. Chris legde toen uit dat we net getrouwd waren en dat we niet apart van elkaar gingen slapen. De magische woorden: net getrouwd. Zodra ze dat hoorden mochten we allebei op de Mixed kamer zonder extra bij te betalen. Ze zouden het zelf wel met hostelworld oppakken.Tijd voor een heerlijke douche in onze Mixed kamer met en-suite waar we de enige slapers zijn. Na haar douche plofte Mars neer op bed voor een middagdutje. Chris ging een boek lezen.
Tegen 6 uur gingen we op zoek naar een hapje te eten. We kwamen bij een restaurantje uit dat gezellig vol zat en heerlijk rook. Ze hadden gelukkig ook een menu met plaatjes want de medewerkers spraken geen woord Engels. We kunnen jullie dan ook niet exact vertellen wat we hebben gegeten maar het smaakte heerlijk. Tijd om te betalen.
Het totaal was 92¥, ongeveer €13. Chris gaf 100¥ en we pakten onze spullen om te gaan. Toen kwam een jongen (hij was pas later begonnen met werken) met ons wisselgeld. Chris zei: it’s for you. Deze jongen legde toen uit dat dit niet gewenst was. Prima. Wisselgeld in de portemonnee en tijd om te slapen.
Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Een half uur later hadden we er dan toch een ATM gevonden en konden we terug richting de metro bij het station. Eerst een kaartje halen en toen weer in de rij staan om de metro in te komen. Bij elke metrostation zit namelijk een security check en moet je je tas door een röntgen machine halen.
Het metro systeem van Beijing is niet ingewikkeld, alles staat geschreven in het Chinees en in het Engels. Zelfs met dit makkelijke systeem wisten we toch de mist in te gaan; we stapten namelijk een halte te vroeg uit. Dat werd dus lopen geblazen; 2,4 km door de intense hitte. Na heel wat gezweet en geploeter kwamen we dan toch bij het hostel. Tijd voor een lekker douche, dachten we. Want net zoals in St. Petersburg was er ook hier wat mis gegaan. Ze hadden namelijk een reservering ontvangen voor 2 personen op de VROUWEN kamer. Oeps.
Even de boeking er bij halen om te controleren of wij geen fout hebben gemaakt. Makkelijker gezegd dan gedaan. Google (samen met andere bedrijven als Facebook en Instagram) worden hier namelijk geblokkeerd. Dus ik kon niet bij mijn e(G)-mails met onze laptop en iPhone. Gelukkig had één van de jongens die hier werkte speciale software waarmee we de blokkade konden omzeilen. Even inloggen en controleren. Gelukkig bleek de fout niet bij ons te liggen, maar waarschijnlijk dan bij hostelworld.com.
Bij het hostel boden ze aan om Chris op een Mixed kamer te zetten en Mars op een Vrouwen kamer. De Mixed kamer was voor slechts 4 personen en dus duurder; als we hier allebei in wilden moesten we bij betalen. Chris legde toen uit dat we net getrouwd waren en dat we niet apart van elkaar gingen slapen. De magische woorden: net getrouwd. Zodra ze dat hoorden mochten we allebei op de Mixed kamer zonder extra bij te betalen. Ze zouden het zelf wel met hostelworld oppakken.Tijd voor een heerlijke douche in onze Mixed kamer met en-suite waar we de enige slapers zijn. Na haar douche plofte Mars neer op bed voor een middagdutje. Chris ging een boek lezen.
Tegen 6 uur gingen we op zoek naar een hapje te eten. We kwamen bij een restaurantje uit dat gezellig vol zat en heerlijk rook. Ze hadden gelukkig ook een menu met plaatjes want de medewerkers spraken geen woord Engels. We kunnen jullie dan ook niet exact vertellen wat we hebben gegeten maar het smaakte heerlijk. Tijd om te betalen.
Het totaal was 92¥, ongeveer €13. Chris gaf 100¥ en we pakten onze spullen om te gaan. Toen kwam een jongen (hij was pas later begonnen met werken) met ons wisselgeld. Chris zei: it’s for you. Deze jongen legde toen uit dat dit niet gewenst was. Prima. Wisselgeld in de portemonnee en tijd om te slapen.