Na weer een lange treinreis, een busrit en drie taxi’s kwamen we uitgeput aan bij ons hotel in Pathein. Omdat Pathein niet zo toeristisch is konden we geen hotel boeken via onze gebruikelijke site, maar hadden we dit via Facebook gedaan. Eenmaal aangekomen bleek dit fantastisch te werken en werden we opgewacht door 8 mensen die meteen onze tassen uit de taxi haalden en naar de kamer brachten. De kamer was simpel maar schoon, de gedeelde faciliteiten zijn hurktoiletten en koude douches en het ontbijt ’s ochtends bestond uit nasi en wat fruit na. Niet de gebruikelijke westerse gemakken dus.
Na een wandeling door de stad begrepen we dat we off the beaten path waren. Geen blanke toerist te zien, geen hamburgers of patatjes en zelfs geen ge-airconditionede restaurantjes. Wat je hier wel hebt zijn mensen die je (lachend) aanstaren en voor het eerst zien we ook islamitische Birmezen (en een moskee). Nadat we nog even langs het water liepen, gingen we weer terug naar het hotel. Toen ’s Avonds de zon onder ging, liepen we naar een restaurantje waar we een traditionele curry bestelden; voor de eerste keer in Myanmar was deze echt pittig!
Na een wandeling door de stad begrepen we dat we off the beaten path waren. Geen blanke toerist te zien, geen hamburgers of patatjes en zelfs geen ge-airconditionede restaurantjes. Wat je hier wel hebt zijn mensen die je (lachend) aanstaren en voor het eerst zien we ook islamitische Birmezen (en een moskee). Nadat we nog even langs het water liepen, gingen we weer terug naar het hotel. Toen ’s Avonds de zon onder ging, liepen we naar een restaurantje waar we een traditionele curry bestelden; voor de eerste keer in Myanmar was deze echt pittig!