Klinkt niet heel relaxt? Het viel gelukkig reuze mee, we zaten op hele brede en zachte stoelen en met het prachtige uitzicht vanuit de trein werkte het stuiteren met name op onze lachspieren. We reisden door bergen en dalen; over bruggen en door tunnels; zagen meren en droogtevlaktes;
kleine dorpjes en steden; hardwerkende boeren en spelende kinderen; moerassen en bamboebossen. Het landschap veranderde voortdurend.
Myanmar is dan ook wel weer echt even iets anders vergeleken met de andere landen in Zuidoost Azië. Bij de meeste haltes kwam de lokale bevolking nog wat te eten en drinken verkopen en hier maakten we dan ook gretig gebruik van. Verspreid over de reis kochten we een heerlijke maiskolf, rijst met kip, rijst met pittige omelet, samosa’s, watermeloen en veel water.
Toen we ruim 30 uur later bij onze halte aankwamen moesten we nog een klein stukje met de taxi voordat we uitgeput op een heerlijk (niet hobbelend) bed konden neerploffen. Weltrusten.