Om exact 4:45 ging de wekker af. En moeizaam rolden we uit bed. We vragen ons nogmaals af waarom we in godsnaam zo vroeg moeten opstaan. Oja, we gaan de iconische zonsopgang van Bagan bewonderen, tijd om op te schieten.
Niet veel later zitten we op de elektrische scooter en schieten we door de duisternis (straatverlichting is nog niet helemaal doorgedrongen in dit gebied). Van een onverlichte verharde weg sloegen we in een onverlichte zandweg om uiteindelijk bij het tempeltje uit te komen dat we gisteren hadden uitgezocht. Dit tempeltje zou rustig zijn, een prachtig uitzicht hebben over de andere tempels en vanaf hier zou je ook de luchtballonnen moeten zien langs vliegen. De laatste twee klopten, de eerste niet.
Toen we aankwamen waren er nog maar twee andere toeristen en konden we een goed plekje uitzoeken. Maar hoe dichter we bij zonsopgang kwamen, hoe drukker het werd. Gelukkig hadden we al een mooi plekje bemachtigd!
Tegen kwart over 6 kwam de zon op en konden we van het prachtige spektakel genieten. Het werd nog mooier toen de luchtballonnen langs kwamen. Zo’n 100 foto’s later was de zon op en gingen we terug naar het hotel voor ontbijt.
Na het ontbijt deden we hetzelfde als gisteren. Tempels bekijken, foto’s maken, een siësta op het heetst van de dag en de zonsondergang bekijken.
Voor de zonsondergang hadden we en rustig en afgelegen tempeltje uitgezocht. Toen we bij het gebouw aankwamen was er nog niemand (een goed teken!). Omdat we een klein beetje honger hadden besloten we even op en neer naar het restaurantje te rijden om wat guacamole met papadums te halen. Terug bij de tempel was er nog een koppel aangekomen. Oké, hier kunnen we nog wel mee leven. Helaas waren zij niet de laatste. Even later kwamen er nog twee toergroepen bij! Aargh.. Daarnaast wast het zo bewolkt dat de zonsondergang niks voorstelde. We gingen er dus al snel weer vandoor, op zoek naar een lekker restaurantje!
Niet veel later zitten we op de elektrische scooter en schieten we door de duisternis (straatverlichting is nog niet helemaal doorgedrongen in dit gebied). Van een onverlichte verharde weg sloegen we in een onverlichte zandweg om uiteindelijk bij het tempeltje uit te komen dat we gisteren hadden uitgezocht. Dit tempeltje zou rustig zijn, een prachtig uitzicht hebben over de andere tempels en vanaf hier zou je ook de luchtballonnen moeten zien langs vliegen. De laatste twee klopten, de eerste niet.
Toen we aankwamen waren er nog maar twee andere toeristen en konden we een goed plekje uitzoeken. Maar hoe dichter we bij zonsopgang kwamen, hoe drukker het werd. Gelukkig hadden we al een mooi plekje bemachtigd!
Tegen kwart over 6 kwam de zon op en konden we van het prachtige spektakel genieten. Het werd nog mooier toen de luchtballonnen langs kwamen. Zo’n 100 foto’s later was de zon op en gingen we terug naar het hotel voor ontbijt.
Na het ontbijt deden we hetzelfde als gisteren. Tempels bekijken, foto’s maken, een siësta op het heetst van de dag en de zonsondergang bekijken.
Voor de zonsondergang hadden we en rustig en afgelegen tempeltje uitgezocht. Toen we bij het gebouw aankwamen was er nog niemand (een goed teken!). Omdat we een klein beetje honger hadden besloten we even op en neer naar het restaurantje te rijden om wat guacamole met papadums te halen. Terug bij de tempel was er nog een koppel aangekomen. Oké, hier kunnen we nog wel mee leven. Helaas waren zij niet de laatste. Even later kwamen er nog twee toergroepen bij! Aargh.. Daarnaast wast het zo bewolkt dat de zonsondergang niks voorstelde. We gingen er dus al snel weer vandoor, op zoek naar een lekker restaurantje!