Helaas zat er volgens Mars wel de “bekende wagenziekte-geur” in de bus. In combinatie met de hobbelige wegen werd ze dan ook al snel misselijk. Chris had nergens last van en zat lekker naar de “Hitchhicker’s Guide to the Galaxy” te kijken. We waren erg verrast toen om half 4 het personeel ons wakker kwam maken met de mededeling “bus stop”. Half slapend stapte Mars dan ook de bus uit op zoek naar het toilet, toen ze werd overspoeld door een zee aan taxichauffeurs. “Mam, where do you wanna go? Mam? Mam?...” Hmm, we waren al in Mandalay!
Even later stonden we bij het hotel op de stoep, iets eerder dan de gebruikelijke inchecktijd, haha! Zodra wij het hotel binnen liepen stonden 4 jongens klaar om ons te helpen. Naja klaar, ze moesten nog wel even de slaap uit de ogen wrijven. Gelukkig mochten we al meteen inchecken, een dikke plus voor hotel G-seven. Eén van de jongens droeg zelfs allebei onze zware rugzakken naar boven (een heel komisch gezicht). De kamer bleek een stukje ruimer en luxer dan verwacht. Zo zagen we heerlijk grote bedden, een gezellig zitje, een leuk uitzicht, een goed gevulde mini-bar, een berg aan toiletartikelen en…. een bad! Mars liet er geen gras over groeien en liet het bad meteen vol lopen. Om 5 uur ’s ochtends deden we dan nogmaals onze oogjes dicht.
Toen we een paar uur later wakker werden liepen we de stad in en dronken een heerlijk kopje koffie bij een hip cafeetje. Hier lagen ook Engelstalige magazines waarin we alles konden lezen over de laatste ontwikkelingen en politiek in Myanmar. Genoeg om ons een paar uur te boeien, liepen we pas aan het eind van de middag weer het cafeetje uit. We liepen nog even door een winkelcentrumpje, haalden wat boodschapjes en een broek voor Chris & ’s avonds gingen we lekker barbecueën.