Nadat we afscheid hadden genomen en de auto weer hadden ingeleverd namen we een taxi naar Khao San Street. We hadden nog geen hotel gereserveerd en besloten naar hetzelfde hotel als de vorige keer te gaan. Gelukkig hadden ze nog een kamertje vrij en om 1 uur ’s nachts konden we dan eindelijk op het bed neerploffen.
De volgende ochtend had Chris om 7 uur de wekker gezet, want er moesten nog buskaartjes geregeld worden voor onze volgende reis naar Koh Tao. Gelukkig waren er nog kaartjes beschikbaar en toen hij een uurtje later weer terugkwam met vers afgebakken broodjes en een lekker kopje koffie lag Mars nog te slapen.
Aan het einde van de ochtend checkten we uit en gingen op zoek naar zwemkleren en een strandhanddoek. Een zachte strandhanddoek hadden we al snel gevonden, maar aangezien alle bikini’s “one size” zijn duurde het even voor Mars het aandurfde er één te kopen (dit werd uiteindelijk een half uur voordat we de bus in moesten stappen, haha). Morgen uitproberen of het past!
De rest van de dag zaten we eigenlijk een beetje te wachten tot de bus zou vertrekken. We dronken nog wat lekkere shakes, namen nog wat te eten en om 9 uur vertrok dan eindelijk de bus. Er stonden enorm veel mensen te wachten en we waren al bang dat er geen goed plekje meer zou zijn, maar er bleken vier dubbeldekker-bussen (!) te komen en onze bus was achterin nog leeg. Dus toen we wegreden verhuisde Mars snel naar de achterbank om languit te gaan liggen. Af en toe konden we nog een oogje dicht doen en om 5 uur ’s ochtends kwamen we aan bij de pier. Hier moesten we nog 2 uur wachten voordat de boot vertrok. Tegen half 10 kwamen we aan op het eiland met nog zo’n 100 andere passagiers. Een stuk toeristischer dus dan Koh Kood, maar dit schijnt dan ook wel het duikparadijs te zijn!
De rest van de dag stond weer in het teken van wachten, eerst wachten tot we de bungalow in mochten en daarna wachten op onze introductie voor de Open Water PADI duikcursus. Over het duiken zullen we morgen een heel blog schrijven, nog even wachten dus.
Na de introductie gingen we een hapje eten op het eiland. De prijzen liggen hier zo’n driemaal hoger dan in het noorden van Thailand, maar er zijn dan ook wel heel veel westerse restaurantjes. En wat is de beste maaltijd die je kan hebben als je net op een eiland bent, of eigenlijk overal? Precies, een hamburger. Aldus, Christian Visschedijk.
De volgende ochtend had Chris om 7 uur de wekker gezet, want er moesten nog buskaartjes geregeld worden voor onze volgende reis naar Koh Tao. Gelukkig waren er nog kaartjes beschikbaar en toen hij een uurtje later weer terugkwam met vers afgebakken broodjes en een lekker kopje koffie lag Mars nog te slapen.
Aan het einde van de ochtend checkten we uit en gingen op zoek naar zwemkleren en een strandhanddoek. Een zachte strandhanddoek hadden we al snel gevonden, maar aangezien alle bikini’s “one size” zijn duurde het even voor Mars het aandurfde er één te kopen (dit werd uiteindelijk een half uur voordat we de bus in moesten stappen, haha). Morgen uitproberen of het past!
De rest van de dag zaten we eigenlijk een beetje te wachten tot de bus zou vertrekken. We dronken nog wat lekkere shakes, namen nog wat te eten en om 9 uur vertrok dan eindelijk de bus. Er stonden enorm veel mensen te wachten en we waren al bang dat er geen goed plekje meer zou zijn, maar er bleken vier dubbeldekker-bussen (!) te komen en onze bus was achterin nog leeg. Dus toen we wegreden verhuisde Mars snel naar de achterbank om languit te gaan liggen. Af en toe konden we nog een oogje dicht doen en om 5 uur ’s ochtends kwamen we aan bij de pier. Hier moesten we nog 2 uur wachten voordat de boot vertrok. Tegen half 10 kwamen we aan op het eiland met nog zo’n 100 andere passagiers. Een stuk toeristischer dus dan Koh Kood, maar dit schijnt dan ook wel het duikparadijs te zijn!
De rest van de dag stond weer in het teken van wachten, eerst wachten tot we de bungalow in mochten en daarna wachten op onze introductie voor de Open Water PADI duikcursus. Over het duiken zullen we morgen een heel blog schrijven, nog even wachten dus.
Na de introductie gingen we een hapje eten op het eiland. De prijzen liggen hier zo’n driemaal hoger dan in het noorden van Thailand, maar er zijn dan ook wel heel veel westerse restaurantjes. En wat is de beste maaltijd die je kan hebben als je net op een eiland bent, of eigenlijk overal? Precies, een hamburger. Aldus, Christian Visschedijk.