Chris
Vanochtend ging de wekker alweer vroeg voor duik 5 en 6 op Koh Tao. Om je Advanced Open Water te halen moet je in totaal 5 duiken doen en elke duik is anders. Duik 5 was de diepe duik, afdalen naar 30 meter onder water en dan langzaam rond het koraal zwemmen en visjes kijken. Vanaf 25 meter kreeg ik te maken met een bijzonder fenomeen in het duiken, dieptedronkenschap oftewel stikstofnarcose. En het is exact zoals het klinkt. Het meest merkbare effect was dat mijn reactietijd afnam en ik niet altijd op mijn instructeur lette. Omdat we nogal dicht op elkaar zwommen botste ik dus een paar keer tegen haar vinnen aan. Agja.
Duik 6 was een Nitrox duik, dit betekend dat je niet met normale perslucht duikt maar perslucht met in dit geval 32% zuurstof. Het grote voordeel is dat je langer kan duiken.
’s Middags, toen we weer terug aan land waren moest ik nog wat huiswerk maken voor de komende drie duiken. Duiken is niet alleen plezier, je moet ook de boeken in. Gelukkig was ik met een paar uur klaar en konden Mars en ik nog een beetje relaxen. Tegen half 5 bestelde ik mijn avondeten omdat ik me niet veel later moest opmaken voor duik 7, de nachtduik.
Toen de zon net onder was sprongen de instructrice en ik vanaf de boot het water in. Terwijl we in het water dreven deden we nog een laatste check en onze zaklantarens aan voordat we de duisternis indoken. Nachtduiken is afdalen in een compleet andere wereld. Je ziet een stuk minder maar ook een stuk meer. Vissen die overdag verstopt zitten kan je ’s avonds wel zien. En omdat je minder ver kan zien duiken vissen soms uit het niets op wat het allemaal erg spannend maakt!
Een grappig onderdeel van de duik was dat we richting het strand doken en voor het restaurant (waar Mars zat) aan land kwamen. We kregen dan ook een paar verwonderlijke blikken en een man die op het strand zat vond ons maar stoer.
Mars
Terwijl Chris er alweer vroeg uitging draaide ik me nog lekker een keertje om. Ik voelde me nog steeds niet helemaal fit en had nog een beetje last van m’n oren. Al is het niet echt pijn in de oren, maar meer het gevoel van gezwollen klieren. Volgens de duikinstructrice kan dat niet van het duiken zijn en word ik waarschijnlijk verkouden. Nouja goed, ik bleef dus nog lekker even in bed liggen en keek een romantische komedie.
Tegen het einde van de ochtend nam ik een verfrissende (oftewel: we hebben alleen koud water) douche en liep naar het resort-restaurantje aan de zee. Hier bestelde ik een lekker ontbijtje en even later zag ik Chris alweer aankomen met de boot. De rest van de middag bleven we lekker in de lounge aan het water, namen nog een goede lunch en maakten een mooie strandwandeling.
Toen ik tegen 6 uur aan een lekkere mango-cocktail zat te zippen, zag ik Chris weer met de boot vertrekken voor de avondduik. Ik bestelde nog een lekker drankje, een kipspies met aardappel van de BBQ en even later zag ik alweer twee mensen uit het donkere water tevoorschijn komen! Brr..
Vanochtend ging de wekker alweer vroeg voor duik 5 en 6 op Koh Tao. Om je Advanced Open Water te halen moet je in totaal 5 duiken doen en elke duik is anders. Duik 5 was de diepe duik, afdalen naar 30 meter onder water en dan langzaam rond het koraal zwemmen en visjes kijken. Vanaf 25 meter kreeg ik te maken met een bijzonder fenomeen in het duiken, dieptedronkenschap oftewel stikstofnarcose. En het is exact zoals het klinkt. Het meest merkbare effect was dat mijn reactietijd afnam en ik niet altijd op mijn instructeur lette. Omdat we nogal dicht op elkaar zwommen botste ik dus een paar keer tegen haar vinnen aan. Agja.
Duik 6 was een Nitrox duik, dit betekend dat je niet met normale perslucht duikt maar perslucht met in dit geval 32% zuurstof. Het grote voordeel is dat je langer kan duiken.
’s Middags, toen we weer terug aan land waren moest ik nog wat huiswerk maken voor de komende drie duiken. Duiken is niet alleen plezier, je moet ook de boeken in. Gelukkig was ik met een paar uur klaar en konden Mars en ik nog een beetje relaxen. Tegen half 5 bestelde ik mijn avondeten omdat ik me niet veel later moest opmaken voor duik 7, de nachtduik.
Toen de zon net onder was sprongen de instructrice en ik vanaf de boot het water in. Terwijl we in het water dreven deden we nog een laatste check en onze zaklantarens aan voordat we de duisternis indoken. Nachtduiken is afdalen in een compleet andere wereld. Je ziet een stuk minder maar ook een stuk meer. Vissen die overdag verstopt zitten kan je ’s avonds wel zien. En omdat je minder ver kan zien duiken vissen soms uit het niets op wat het allemaal erg spannend maakt!
Een grappig onderdeel van de duik was dat we richting het strand doken en voor het restaurant (waar Mars zat) aan land kwamen. We kregen dan ook een paar verwonderlijke blikken en een man die op het strand zat vond ons maar stoer.
Mars
Terwijl Chris er alweer vroeg uitging draaide ik me nog lekker een keertje om. Ik voelde me nog steeds niet helemaal fit en had nog een beetje last van m’n oren. Al is het niet echt pijn in de oren, maar meer het gevoel van gezwollen klieren. Volgens de duikinstructrice kan dat niet van het duiken zijn en word ik waarschijnlijk verkouden. Nouja goed, ik bleef dus nog lekker even in bed liggen en keek een romantische komedie.
Tegen het einde van de ochtend nam ik een verfrissende (oftewel: we hebben alleen koud water) douche en liep naar het resort-restaurantje aan de zee. Hier bestelde ik een lekker ontbijtje en even later zag ik Chris alweer aankomen met de boot. De rest van de middag bleven we lekker in de lounge aan het water, namen nog een goede lunch en maakten een mooie strandwandeling.
Toen ik tegen 6 uur aan een lekkere mango-cocktail zat te zippen, zag ik Chris weer met de boot vertrekken voor de avondduik. Ik bestelde nog een lekker drankje, een kipspies met aardappel van de BBQ en even later zag ik alweer twee mensen uit het donkere water tevoorschijn komen! Brr..