Toen we om 4 uur ’s middags het klaslokaal binnen liepen bleken we de enige studenten te zijn die vandaag de PADI Open Water cursus zouden doen; we krijgen dus met z’n tweeën les. Onze introductie van de duikcursus begon met saaie theorie. Ja saai, we moesten bijna 3 uur lang naar video’s kijken en daarna ook nog eens huiswerk maken… ‘Wiens idee was dit?’, aldus Mars.
Dag 1: tijd om nat te worden
Op dag twee stonden we, na een vroeg ontbijtje, al om 8 uur aan het zwembad; tijd om te duiken! Nouja, nog niet helemaal. We moesten eerst nog bewijzen dat we niet zouden verdrinken in het water, haha. Dit betekent dat je 200 meter aaneensluitend moet zwemmen en daarna 10 minuten moet blijven drijven. Als echte Nederlanders (met zwemdiploma’s), slaagden we uiteraard met vlag en wimpel.
Hierna kregen we uitleg over onze uitrusting voordat we alles aantrokken en onze eerste grote stap in het water zetten. Wat een ervaring… Chris had al vaker gedoken en voelde zich als een vis in het water. Voor Mars was het allemaal nieuw en ademhalen onder water bleek lastiger dan gedacht. Je moet namelijk door je mond in- en uitademen, anders komt er water in je masker en krijg je het gevoel van verdrinken, aaaargh! Gelukkig snel geleerd hoe het water weer uit je masker te krijgen en toen was het tijd voor de oefeningen.
Na bijna 6 uur in het water gedreven te hebben mochten we er om 2 uur dan eindelijk uit. Even pauze, douchen, lunchen en hup weer terug in de lesbanken voor wat meer theorie.
Dag 2: theorie examen en de oceaan
Vandaag begonnen we met het bespreken van de huiswerkopdrachten en wat extra theorie. Zo leerden we over de samenstelling van lucht en hoe dat reageert in het water, welk effect dat kan hebben op je lichaam, welke handsignalen er zijn, alles over je uitrusting, wat te doen in verschillende situaties etc. Daarna was het tijd voor het theorie-examen. Om 11 uur hadden we deze allebei succesvol afgerond.
Toen was het tijd voor de eerste echte duik in de oceaan. We pakten onze uitrusting in en gingen op weg naar de boot. Na zo’n 40 minuutjes varen kwamen we aan bij onze eerste duikspot. We hijsten ons in onze wetsuit, installeerden alle uitrusting, checkten elkaar of alles in orde was en waagden de grote sprong in het diepe!
Letterlijk; het was namelijk de bedoeling dat we bij deze eerste duik 12 meter naar beneden zouden afdalen. Helaas was het water onrustig en had Mars veel moeite met het klaren van haar oren (zorgen dat de luchtdruk in je oren gelijk is als het water dat er tegenaan drukt). Toen het niet lukte om dieper te gaan en we terug naar boven gingen leek de duikinstructrice niet zo blij. Er is namelijk maar een beperkte tijd beschikbaar voor de duiken en ze gaf dus aan dat het niet erg is als het een beetje oncomfortabel is, zolang het maar geen pijn doet. Nou een beetje gehaast gingen we dan nog maar een keer naar beneden, deze keer sneller en nu kreeg Mars echt pijn in haar oren wat betekende dat ze de duik niet kon afmaken, terug naar de boot dus!
Gelukkig had Chris geen last met het klaren van de oren en ging dus verder tot 12 meter diepte. Hier moest hij nog een paar oefeningen doen die we ook in het zwembad hadden geoefend. De eerste was het deels laten vollopen van je masker en dit water dan weer weg krijgen en de tweede was het weggooien van je mondstuk (waarmee je ademt) en dit weer terugvinden. Toen we verder rondzwommen zagen we veel mooie tropische visjes.
Voor de tweede duik ging Chris alleen met de instructrice. Weer deden we een aantal oefeningen waarvan de belangrijkste de ik-zit-zonder-lucht oefening. Hier geeft je duikbuddy dan zijn tweede mondstuk aan jou en ga je samen naar de oppervlakte.
Dag 3: het einde
Vanochtend had Mars nog steeds last van haar oren waardoor ze niet kon gaan duiken en de cursus moest beëindigen. Stiekem een beetje opgelucht om even te kunnen ontspannen, betekende dit wel dat Chris vandaag alleen zijn laatste twee duiken moest doen.
Duik 3 – Tijd om nog dieper te gaan.
Bij deze duik gingen we 19,3 meter de diepte in. Dit is 1,3 meter meer dan we hadden gepland (en Chris officieel zou mogen). Dit had te maken met de Trigger vis. Een vis die nogal territoriaal is en achter duikers aan jaagt als je niet uit hun buurt blijft. Spannend!
Eenmaal uit het territorium van deze vis gingen we de laatste twee oefeningen op 18 meter doen. Het compleet verwijderen van je masker (en daarna weer op doen). En drijfoefeningen waarbij het doel is om bij diepe inademing te stijgen, en bij diepe uitademing te dalen. Zweven onder water, heel erg leuk om te doen.
Duik 4 – Genieten van de onderwaterwereld
Omdat Chris alle skills goed had gedaan was de laatste duik meer een formaliteit. Zolang Chris geen grove fouten maakte was hij officieel een gecertificeerde duiker. Hij maakte geen fouten, jeeeeeeh!
Chris vond het zelfs zo leuk dat hij besloot om voor zijn Advanced Open Water PADI te gaan. Dit betekend een extra 5 duiken en dat hij daarna tot 30 meter met een buddy mag duiken.