Toen we gisterochtend wakker werden kleurde het zonnetje de ochtendlucht prachtig rood. Maar toen we even later door de Arthur’s Pass reden, leek het seizoen opeens te zijn veranderd (zoals dat hier op het zuidereiland regelmatig gebeurd). Het regende flink, iets waar de Arthur’s Village bekend om staat. De Arthur’s Pass staat bekend om de enorme steile hellingen die auto’s mogen beklimmen; het leek soms wel alsof we in een achtbaan zaten!
Na een paar uurtjes rijden bereikten we de westkust van het eiland en kwamen in een wat groter stadje; hier besloten we wat boodschapjes te halen en de auto weer vol brandstof te gooien. Daarna reden we door naar Punakaiki. Hier zagen we een bijzonder natuurfenomeen; bergen van lijmsteen komen hier boven de zee uit en zijn zo gevormd dat ze op stapels pannenkoeken lijken. Hierna reden we door naar onze slaapplek voor de avond.
----------
Vanochtend werden we wakker in het stadje Karamea. Het ligt totaal buiten de gebruikelijke routes en we moesten dan ook weer door vreselijk steile bergen sjeesen om hier te komen. Vanochtend reden we nog eens 15 km over onverharde wegen met enorme kuilen om uiteindelijk aan te komen bij het beginpunt van de Oparara & Moria Gate Arch wandeling…
We waren de eerste, en waarschijnlijk één van de weinigen, die aankwamen bij dit afgelegen wandelgebied. En wat was het prachtig! We liepen eerst door een soort jungle naar een klein meertje dat heel toepasselijk Mirror Tarn heette. Onderweg werden we regelmatig begroet door nieuwsgierige eendjes, vogeltjes en kewa’s (helaas hebben we de kiwi niet gespot). Tijdens het tweede deel van de wandeling zagen we een prachtige “boog” boven het water. Moeilijk om te beschrijven en de foto’s kunnen deze schoonheid geen eer aan doen; it is iets wat je echt zelf eens moet bekijken ;).
Na een paar uurtjes rijden bereikten we de westkust van het eiland en kwamen in een wat groter stadje; hier besloten we wat boodschapjes te halen en de auto weer vol brandstof te gooien. Daarna reden we door naar Punakaiki. Hier zagen we een bijzonder natuurfenomeen; bergen van lijmsteen komen hier boven de zee uit en zijn zo gevormd dat ze op stapels pannenkoeken lijken. Hierna reden we door naar onze slaapplek voor de avond.
----------
Vanochtend werden we wakker in het stadje Karamea. Het ligt totaal buiten de gebruikelijke routes en we moesten dan ook weer door vreselijk steile bergen sjeesen om hier te komen. Vanochtend reden we nog eens 15 km over onverharde wegen met enorme kuilen om uiteindelijk aan te komen bij het beginpunt van de Oparara & Moria Gate Arch wandeling…
We waren de eerste, en waarschijnlijk één van de weinigen, die aankwamen bij dit afgelegen wandelgebied. En wat was het prachtig! We liepen eerst door een soort jungle naar een klein meertje dat heel toepasselijk Mirror Tarn heette. Onderweg werden we regelmatig begroet door nieuwsgierige eendjes, vogeltjes en kewa’s (helaas hebben we de kiwi niet gespot). Tijdens het tweede deel van de wandeling zagen we een prachtige “boog” boven het water. Moeilijk om te beschrijven en de foto’s kunnen deze schoonheid geen eer aan doen; it is iets wat je echt zelf eens moet bekijken ;).