Na een vlucht van 3 uur en een wilde landing (er stond een windje en de landingsbaan was erg kort dus ons vliegtuig moest vol in de ankers), kwamen we aan in Nieuw Zeeland.
Net als Australië heeft ook Nieuw Zeeland erg strenge regels als het gaat om het meenemen van allerlei producten. Bij binnenkomst moesten we dan ook een lange lijst met vragen invullen over spullen die we misschien hadden meegenomen; van drugs tot plantjes en zaadjes. Misschien omdat het al laat was, maar behalve dat er een hond aan ons en onze tassen rook verliep alles verrassend vlotjes en waren we al snel door de douane. Toen kon het lange wachten beginnen.
Het verhuurbedrijf waar wij onze micro-van (lees micro-camper) hebben gehuurd ging pas over 8 uur open en dus probeerden we nog wat op het vliegveld te slapen. Tegen kwart over 8 pakten we een shuttle-bus naar het verhuurbedrijf. Eenmaal aangekomen hoefden we alleen wat papierwerk in te vullen, te betalen en niet veel later reden we (aan de linker kant van de weg) weg. Na onze eerste stop, de supermarkt (Pak ’n Save), reden we snel door richting onze bestemming. Omdat Chris na een uurtje rijden merkte dat hij geen oog dicht had gedaan afgelopen nacht, stopten we op een parkeerterrein voor een tussentijds dutje (niet de laatste die Chris vandaag zou doen). Hierna reden we door naar onze bestemming: French Farm Bay.
French Farm Bay ligt vlakbij het stadje waar we morgen heen willen en beschikt over een gratis “camping”. Al moeten we eerlijk zijn, het is meer een parkeerplek met een toilet en een prachtig uitzicht. Erg lang hebben we er niet van genoten want na het avondeten (zelf gemaakte hamburgers) doken we al vroeg onder de dekens om de rest van de gemiste slaap in te halen.
Net als Australië heeft ook Nieuw Zeeland erg strenge regels als het gaat om het meenemen van allerlei producten. Bij binnenkomst moesten we dan ook een lange lijst met vragen invullen over spullen die we misschien hadden meegenomen; van drugs tot plantjes en zaadjes. Misschien omdat het al laat was, maar behalve dat er een hond aan ons en onze tassen rook verliep alles verrassend vlotjes en waren we al snel door de douane. Toen kon het lange wachten beginnen.
Het verhuurbedrijf waar wij onze micro-van (lees micro-camper) hebben gehuurd ging pas over 8 uur open en dus probeerden we nog wat op het vliegveld te slapen. Tegen kwart over 8 pakten we een shuttle-bus naar het verhuurbedrijf. Eenmaal aangekomen hoefden we alleen wat papierwerk in te vullen, te betalen en niet veel later reden we (aan de linker kant van de weg) weg. Na onze eerste stop, de supermarkt (Pak ’n Save), reden we snel door richting onze bestemming. Omdat Chris na een uurtje rijden merkte dat hij geen oog dicht had gedaan afgelopen nacht, stopten we op een parkeerterrein voor een tussentijds dutje (niet de laatste die Chris vandaag zou doen). Hierna reden we door naar onze bestemming: French Farm Bay.
French Farm Bay ligt vlakbij het stadje waar we morgen heen willen en beschikt over een gratis “camping”. Al moeten we eerlijk zijn, het is meer een parkeerplek met een toilet en een prachtig uitzicht. Erg lang hebben we er niet van genoten want na het avondeten (zelf gemaakte hamburgers) doken we al vroeg onder de dekens om de rest van de gemiste slaap in te halen.