Vanochtend werden we voor het eerst wakker in onze micro-camper. Hoewel we niet erg veel ruimte hebben, hadden we allebei prima geslapen en was het tijd voor het ontbijt. Dit bestond uit thee, een broodje pindakaas voor Chris en een eitje voor Mars. Na het ontbijt pakten we alles in en reden we richting Akaroa.
Onze eerste stop was bij de kust. Om daar te komen moesten we over een stukje onverharde weg die niet veel breder was dan de micro-camper. Erg spannend, zeker toen er ook nog koeien en schapen op deze wegen stonden. Na een uurtje rijden kwamen we dan eindelijk aan. Een prachtig stukje kust die doet denken aan Normandië. Na een paar foto’s reden we richting het centrum van Akaroa.
Hier gingen we naar de ‘Giant’s House’. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is dit huis niet heel groot. Wat het bijzonder maakt is de tuin die vol staat met mozaïek(beelden). Erg mooi om te zien en we kunnen ons alleen maar voorstellen hoeveel tijd dit wel niet gekost heeft om te maken (Mars heeft ooit op het Vlier ook een mozaïek-muur gemaakt; duurde een eeuwigheid).
De volgende stop was 150km verderop, in het stadje Timaru. Hier zouden met zonsondergang pinguïns te spotten zijn. Omdat 150km hier stukken sneller afgelegd worden dan in Azië konden we voor zonsondergang nog langs The Warehouse voor wat handige spulletjes en Domino’s Pizza voor ons avondeten. Helaas kwamen de pinguïns nooit opdagen….
Onze eerste stop was bij de kust. Om daar te komen moesten we over een stukje onverharde weg die niet veel breder was dan de micro-camper. Erg spannend, zeker toen er ook nog koeien en schapen op deze wegen stonden. Na een uurtje rijden kwamen we dan eindelijk aan. Een prachtig stukje kust die doet denken aan Normandië. Na een paar foto’s reden we richting het centrum van Akaroa.
Hier gingen we naar de ‘Giant’s House’. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is dit huis niet heel groot. Wat het bijzonder maakt is de tuin die vol staat met mozaïek(beelden). Erg mooi om te zien en we kunnen ons alleen maar voorstellen hoeveel tijd dit wel niet gekost heeft om te maken (Mars heeft ooit op het Vlier ook een mozaïek-muur gemaakt; duurde een eeuwigheid).
De volgende stop was 150km verderop, in het stadje Timaru. Hier zouden met zonsondergang pinguïns te spotten zijn. Omdat 150km hier stukken sneller afgelegd worden dan in Azië konden we voor zonsondergang nog langs The Warehouse voor wat handige spulletjes en Domino’s Pizza voor ons avondeten. Helaas kwamen de pinguïns nooit opdagen….