Toen we ‘s ochtends in Sapa aankwamen schrokken we een beetje, het was namelijk erg mistig en koud. Gelukkig werd ons bij het ontbijt verteld dat dit minder zou zijn in de vallei (waar alle karakteristieke rijstterrassen zich bevinden). Na een hapje te hebben gegeten werden we voorgesteld aan onze gids en gingen we met een groep van 12 mensen naar beneden, de vallei in.
Dit was een heel avontuur. Door het vochtige weer waren de zandweggetjes verraderlijk glad en modderig geworden en had met name Chris (Mars had dezelfde regenlaarsjes aan als de locals) het heel erg zwaar. Gelukkig stond Chris er niet alleen voor. Want samen met ons liep een groep reddende engelen.
Oersterke lokale vrouwen met een gemiddelde lengte van 155 hielden Chris op de been. Overal waar het heel erg glad werd pakte één en soms twee vrouwen je hand vast om je er doorheen te slepen. Eenmaal onderaan de berg haalden ze nog wat spulletjes tevoorschijn om aan ons te verkopen. Uiteraard kochten we nog wat kleins van deze reddende engelen :).
Aan het eind van de middag kwamen we aan bij onze “homestay”. Dit leek meer een omgebouwde schuur waar we met alle twaalf toeristen boven in een gezamenlijk ruimte sliepen. Hmmpff, toen we voor de zoveelste keer tijdens deze georganiseerde tour onze verwachtingen hadden aangepast, was het allemaal wel prima. We liepen nog even door het dorpje en toen was het alweer tijd voor het diner. Een goede, lekkere maaltijd en daarna een warme douche en heerlijke warme dekens in bed (de gevoelstemperatuur was inmiddels zo’n 5°C).
Sapa dag 2
Na een ontbijtje van pannenkoeken met honing, suiker of banaan liepen we nog een klein stukje naar een waterval. Omdat we vandaag geen zin hadden om weer door de modder te glijden kozen we voor de makkelijke route over de verharde weg.
Omdat het zondag was zagen we veel kinderen, sommige die ons wat probeerden te verkopen en anderen die in een hevige tollenstrijd verwikkeld waren. Ook hadden we weer prachtige uitzichten over de eindeloos rijkende rijstterrassen.
De waterval was niet zo bijzonder maar met een gids die uit de regio komt en je van alles kan vertellen, een leuke wandeling desalniettemin. Na de wandeling aten we nog lunch voordat we later op de dag weer de bus pakten naar Hanoi. Een mooie Sapa-ervaring rijker, maar 1 ding weten we zeker: voor ons geen georganiseerde tours meer.