De dag begon met noedels, pannenkoeken en het inpakken van onze tassen. Verder stond er vandaag niet zoveel op de planning; vanavond nemen we de trein naar Ho Chi Minh City. Omdat we pas om 12 uur moesten uitchecken deden we het lekker rustig aan. Na het uitchecken liepen we richting de stad voor een broodje Gouda kaas voor Mars en een Bratwurst met curry en patat voor Chris. Erg lekker; zeker na al bijna 4 maanden geen Gouda kaas meer te hebben gegeten! |
Verder liepen we nog een beetje rond in de hete zon, voordat we richting “I think you like” liepen voor een heerlijk koud biertje, vers geperste passievruchten en nog éénmaal het gefrituurde ijs! Yummie. Met een volle buik was het tijd voor ons om richting Da Nang te gaan. Deze keer vroegen ze in de bus 20.000 voor de reis en 10.000 voor onze bagage. Dat is al minder dan de vorige keer en dus hebben we het gezeur maar weer afgekocht.
Eenmaal in Da Nang aangekomen liepen we naar het “Sakura Friends Cafe” voor een hapje eten. Chris had dit plekje uitgezocht, maar had zich niet helemaal gerealiseerd dat het een Japans restaurant is. Afijn, het eten was gelukkig erg lekker, al sprak de bediening alleen Vietnamees en Japans. Dit zorgde voor één verkeerde bestelling (die erg lekker bleek) en veel gebaarwerk.
Na het avondeten hadden we nog tijd over en dus liepen we naar een koffiehuisje. Hier dronken we, terwijl we lek geprikt werden door muggen, ijskoffies. Chris had een Caramel Freezer en Mars een Frappuccino.
Om kwart voor 11 was het eindelijk tijd om onze reis te beginnen en stapten we, blij dat we eindelijk weg konden, in de trein. Toen Mars al zat en Chris de tassen op de rekken aan het leggen was, keek een Vietnamees meisje ons heel zenuwachtig aan terwijl ze met een vriend zat te praten. Heel voorzichtig liet ze haar ticket aan ons zien; dezelfde plaatsen! Bleek dat we in de verkeerde trein waren ingestapt. Onze trein zou eerder vertrekken maar was later, dit was de trein naar het Noorden en niet het Zuiden.
Wij supersnel onze spullen pakken en de trein uit. Twee minuten later, toen onze trein binnenreed, reed de andere trein weg; pfieuw. Onze treinreis van ruim 18 uur was begonnen!
Eenmaal in Da Nang aangekomen liepen we naar het “Sakura Friends Cafe” voor een hapje eten. Chris had dit plekje uitgezocht, maar had zich niet helemaal gerealiseerd dat het een Japans restaurant is. Afijn, het eten was gelukkig erg lekker, al sprak de bediening alleen Vietnamees en Japans. Dit zorgde voor één verkeerde bestelling (die erg lekker bleek) en veel gebaarwerk.
Na het avondeten hadden we nog tijd over en dus liepen we naar een koffiehuisje. Hier dronken we, terwijl we lek geprikt werden door muggen, ijskoffies. Chris had een Caramel Freezer en Mars een Frappuccino.
Om kwart voor 11 was het eindelijk tijd om onze reis te beginnen en stapten we, blij dat we eindelijk weg konden, in de trein. Toen Mars al zat en Chris de tassen op de rekken aan het leggen was, keek een Vietnamees meisje ons heel zenuwachtig aan terwijl ze met een vriend zat te praten. Heel voorzichtig liet ze haar ticket aan ons zien; dezelfde plaatsen! Bleek dat we in de verkeerde trein waren ingestapt. Onze trein zou eerder vertrekken maar was later, dit was de trein naar het Noorden en niet het Zuiden.
Wij supersnel onze spullen pakken en de trein uit. Twee minuten later, toen onze trein binnenreed, reed de andere trein weg; pfieuw. Onze treinreis van ruim 18 uur was begonnen!