Tempels in dit deel van China zijn anders dan de tempels die we tot nu toe hebben gezien. Het grote verschil: de monniken, die een essentieel onderdeel zijn van het Tibetaans boeddhisme. Toen we aankwamen waren ze druk bezig met discussiëren. Al hadden we geen idee waarover, maar het ging er heftig aan toe; ze sloegen hun handen op elkaar om nog meer kracht aan hun woorden te geven. Na dit een tijdje aanschouwd te hebben gingen we door met onze wandeling en beklommen we één van de bergen die Kangding omringd. Op deze berg waren een aantal pagoda’s en heeeeel veel vlaggetjes. Het was een leuke wandeling waarbij we bijna niemand tegen kwamen. Aan het eind van de wandeling (zo’n 6 uur later) liepen we Kangding weer in.
Na een hapje eten, wat window-shoppen en een kopje thee in het koffiehuis liepen we naar het centrale plein van Kangding. Hier komen mensen dagelijks, net voor zonsondergang, bijeen om te dansen op vrolijke muziek.