Om het mooiste natuurlijke verschijnsel van Bolivia te zien kozen we voor een 4-daagse tour met Torre Tours.
Dag 1
Om half 7 gaat onze wekker. Tijd om te ontbijten en onze tassen in te pakken. Daarna lopen we naar de auto toe. Hier staan Primo (de driver/gids) en Liss (de kok) al klaar. Snel de tassen op het dak en even later verschenen Lynn en Maaike (onze twee Nederlandse reisgenoten) ook. Nog een paar stops in Tupiza voor wat boodschapjes en toen begon de tour echt.
Zodra we de stad uitreden veranderde het landschap in grote rode rotsen, uitgestrekte velden met "trol-bosjes" en zagen we vele lama's en struisvogels. Daarnaast stegen we ook erg snel; van 2950m in Tupiza naar 4200m voor onze eerste stop; de ruïnes. Deze ruïnes vormden eerst een dorp van mijnwerkers maar fungeert nu alleen als geschiedenis les.
Daarna reden we door meerdere kleine dorpjes (max. 80 inwoners) om uiteindelijk bij onze slaapplek uit te komen. En wat werd het koud! We waren blij dat we een slaapzak mee hadden (naast de drie dekens die al op de bedden lagen) en nog wat warme kleren gekocht hadden.
Dag 2
Vandaag ging de wekker weer om half 7. Helaas werd Mars niet helemaal lekker wakker. Het zal een combinatie van extreme hoogte en extreme kou zijn geweest (gelukkig word het beter zodra het zonnetje begint te schijnen).
Na het ontbijt begon het avontuur en verkenden we de gekleurde meren van Bolivia. Eén van de meer interessantere meren was het zwavel meer. Niet om de geur maar omdat Chris er doorheen zakte. Wat leek op vaste land was dat niet. Afijn, gelukkig had Chris zijn zwembroek en slippers mee en kon hij zich even omkleden achter de auto.
Met Chris in zijn nieuwe outfit reden we door naar een mini-woestijn en een Kobalt (lees vel blauw) meer met op de achtergrond een vulkaan. Daarna was het tijd om op te warmen in een warmwaterbron (35°C). Eenmaal opgewarmd was het tijd voor de lunch. Daarna reden we door naar geisers en uiteindelijk naar een rood-oranje meer met flamingo's!
Dag 3
Vandaag was de minst bijzondere van de 4 dagen. Waar dag 1 vol spanning zit en dag twee vol verwondering, is dag drie meer een tussendag naar dag 4. Betekend dat dan dat we niks hebben gezien? Nee, we hebben best wel wat gezien maar veel leek op hetgeen dat we gisteren ook hadden gezien. Al waren er wel een paar uitzonderingen.
Zo zagen we o.a. vulkanische stenen in allerlei bijzondere vormen, een kleine Salar de Uyuni, nog meer flamingo's en sliepen we in een zouthotel... Het zouthotel ligt aan de Salar de Uyuni (waar we morgen heen gaan) en is gebouwd met blokken zout. Niet alleen dat, de bedden, tafels en stoelen en de vloer bestonden ook uit zout. Een erg bijzondere ervaring!
Dag 4
Vandaag was het dan eindelijk zover, na drie dagen voorspel was het tijd voor het hoogtepunt. We begonnen met de zonsopgang. Dit betekende dat de wekker om 5 uur ging en we al snel richting de zoutvlaktes reden. Omdat het in het begin zo donker is heb je geen idee hoe groot de zoutvlakte is. Maar dan langzaam maar zeker, met de opkomende zon, strekt het witte vlak voor je uit. En het is immens, gigantisch, wit, vlak, apart, bijzonder.
Met de opgekomen zon rijden we richting een stukje land in een witte zee, ook wel cactus eiland genoemd. Hier wandelen we een klein beetje en ontbijten we. Daarna rijden we verder over de zoutvlakte. Na een half uurtje maken we "loco" foto's en bezoeken we een ander zouthotel. Dan is ons bezoek aan de Salar ten einde en rijden we via een treinkerkhof naar Uyuni.
Hier worden we afgezet bij het hotel, doen we even een middagdutje en verkennen daarna het kleine stadje. ´s Avonds proberen we een lekker stukje lama-vlees; het was goed gekruid en smaakte heerlijk, maar zou zo een stukje rund kunnen zijn geweest; een wat droger stukje vlees.
Slecht nieuws: we krijgen de foto´s niet van de camera op de pc / het blog
Dag 1
Om half 7 gaat onze wekker. Tijd om te ontbijten en onze tassen in te pakken. Daarna lopen we naar de auto toe. Hier staan Primo (de driver/gids) en Liss (de kok) al klaar. Snel de tassen op het dak en even later verschenen Lynn en Maaike (onze twee Nederlandse reisgenoten) ook. Nog een paar stops in Tupiza voor wat boodschapjes en toen begon de tour echt.
Zodra we de stad uitreden veranderde het landschap in grote rode rotsen, uitgestrekte velden met "trol-bosjes" en zagen we vele lama's en struisvogels. Daarnaast stegen we ook erg snel; van 2950m in Tupiza naar 4200m voor onze eerste stop; de ruïnes. Deze ruïnes vormden eerst een dorp van mijnwerkers maar fungeert nu alleen als geschiedenis les.
Daarna reden we door meerdere kleine dorpjes (max. 80 inwoners) om uiteindelijk bij onze slaapplek uit te komen. En wat werd het koud! We waren blij dat we een slaapzak mee hadden (naast de drie dekens die al op de bedden lagen) en nog wat warme kleren gekocht hadden.
Dag 2
Vandaag ging de wekker weer om half 7. Helaas werd Mars niet helemaal lekker wakker. Het zal een combinatie van extreme hoogte en extreme kou zijn geweest (gelukkig word het beter zodra het zonnetje begint te schijnen).
Na het ontbijt begon het avontuur en verkenden we de gekleurde meren van Bolivia. Eén van de meer interessantere meren was het zwavel meer. Niet om de geur maar omdat Chris er doorheen zakte. Wat leek op vaste land was dat niet. Afijn, gelukkig had Chris zijn zwembroek en slippers mee en kon hij zich even omkleden achter de auto.
Met Chris in zijn nieuwe outfit reden we door naar een mini-woestijn en een Kobalt (lees vel blauw) meer met op de achtergrond een vulkaan. Daarna was het tijd om op te warmen in een warmwaterbron (35°C). Eenmaal opgewarmd was het tijd voor de lunch. Daarna reden we door naar geisers en uiteindelijk naar een rood-oranje meer met flamingo's!
Dag 3
Vandaag was de minst bijzondere van de 4 dagen. Waar dag 1 vol spanning zit en dag twee vol verwondering, is dag drie meer een tussendag naar dag 4. Betekend dat dan dat we niks hebben gezien? Nee, we hebben best wel wat gezien maar veel leek op hetgeen dat we gisteren ook hadden gezien. Al waren er wel een paar uitzonderingen.
Zo zagen we o.a. vulkanische stenen in allerlei bijzondere vormen, een kleine Salar de Uyuni, nog meer flamingo's en sliepen we in een zouthotel... Het zouthotel ligt aan de Salar de Uyuni (waar we morgen heen gaan) en is gebouwd met blokken zout. Niet alleen dat, de bedden, tafels en stoelen en de vloer bestonden ook uit zout. Een erg bijzondere ervaring!
Dag 4
Vandaag was het dan eindelijk zover, na drie dagen voorspel was het tijd voor het hoogtepunt. We begonnen met de zonsopgang. Dit betekende dat de wekker om 5 uur ging en we al snel richting de zoutvlaktes reden. Omdat het in het begin zo donker is heb je geen idee hoe groot de zoutvlakte is. Maar dan langzaam maar zeker, met de opkomende zon, strekt het witte vlak voor je uit. En het is immens, gigantisch, wit, vlak, apart, bijzonder.
Met de opgekomen zon rijden we richting een stukje land in een witte zee, ook wel cactus eiland genoemd. Hier wandelen we een klein beetje en ontbijten we. Daarna rijden we verder over de zoutvlakte. Na een half uurtje maken we "loco" foto's en bezoeken we een ander zouthotel. Dan is ons bezoek aan de Salar ten einde en rijden we via een treinkerkhof naar Uyuni.
Hier worden we afgezet bij het hotel, doen we even een middagdutje en verkennen daarna het kleine stadje. ´s Avonds proberen we een lekker stukje lama-vlees; het was goed gekruid en smaakte heerlijk, maar zou zo een stukje rund kunnen zijn geweest; een wat droger stukje vlees.
Slecht nieuws: we krijgen de foto´s niet van de camera op de pc / het blog